Φουντώνει μέρα με τη μέρα η αγωνία και η αναστάτωση των παραγόντων στα σωματεία του ελληνικού βόλεϊ και όχι μόνο καθώς διαπιστώνουν όλο και περισσότερο τις ασάφειες και τα παράθυρα που έχει ανοίξει ώστε κάθε ομάδα ακόμα και στα τοπικά πρωταθλήματα να αποκτήσει ξένους παίκτες και ξένες αθλήτριες όχι μόνο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή Εκτός Σέγκεν αλλά και από χώρες προέλευσης μεταναστών και προσφύγων.
Το άρθρο 35 του νέου αθλητικού νόμου που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάρτιο αναφέρει ξεκάθαρα πως όλοι έχουν το δικαίωμα σε πρώτη εγραφή προκειμένου να αποκτήσουν αθλητική ιδιότητα. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός για τη χώρα προέλευσης, ενώ νομικοί και έμπειροι παράγοντες έχουν ήδη καταφύγει στο υπουργείο αθλητισμού αλλά και στην ΕΟΕ η οποία με την σειρά της έχει καταγγείλει το θέμα στη ΔΟΕ μεταξύ άλλων ζητημάτων που σύμφωνα με την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή παραβιάζουν το αυτοδιοίκητο των ομοσπονδιών.
Το θέμα απασχολεί έντονα και την ΕΟΠΕ η οποία όμως ακολουθεί το δρόμο της διπλωματικής οδού προσπαθώντας να βρει μία μέση λύση μέχρι να υπάρξουν αλλαγές ή διευκρυνίσεις πάνω στο νέο νόμο. Η πρόταση που έχει πέσει στο τραπέζι είναι να μην υπάρχει περιορισμός στις πρώτες εγγραφές – άλλωστε σε αυτό ο νόμος δεν αφήνει καμία άλλη ερμηνεία – αλλά θα προσπαθήσει να περιορίσει την συμμετοχή τους στο φύλλο αγώνα αφήνοντας παράθυρο συμμετοχής στα πρωταθλήματα για έναν ξένο και μία ξένη. Τις επόμενες ημέρες θα παρθούν και αποφάσεις και αυτό σημαίνει πως πάμε για έναν ξένο στην Α2 ανδρών και Α2 γυναικών και καθώς και μία ξένη στην Πρε Λιγκ γυναικών (των ανδρών θα καθιερωθεί από τη σεζόν 2020-21). Τι γίνεται όμως στα τοπικά πρωταθλήματα; Και τι θα γίνει εάν κάποιο σωματείο προσφύγει κατά της διοργανώτριας αρχής και κατεβάσει περισσότερους από έναν αθλητές πρώτης εγγραφής;
Εκεί όλοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά αλλά όπως φαίνεται η ώρα που θα ανοίξουν τα σύνορα και στα τοπικά πρωταθλήματα πλησιάζει…
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο volleynews
