Με δυο βασικές απουσίες, εξελίσσεται η προετοιμασία της Καλαμάτας, υπό τις οδηγίες Δημήτρη Σπανού για την τελευταία “έξοδο” της χρονιάς στην Ηλιούπολη κόντρα στην ομώνυμη τοπική ομάδα. Τραυματίας είναι ο Κότσαρης και τιμωρημένος ο Νίλι.
Ο βασικός πορτιέρο της ομάδας θα απουσιάσει καιρό, υπέστη εξάρθρωση ώμου, τραύμα που προήλθε από το πρόσφατο ντέρμπι κορυφής με την Κηφισιά και θα τον κρατήσει για αρκετό καιρό εκτός αγωνιστικής δράσης. Αξιολογείται μάλιστα ως πιο ιδανική λύση για τον παίκτη η χειρουργική επέμβαση, από μια θεραπευτική αγωγή.
Ο Νίλι συμπλήρωσε τρεις κίτρινες κάρτες στη διάρκεια των play-offs και δε είναι διαθέσιμος στα πλάνα για τον αγώνα με το συγκρότημα του Θωμά Γράφα.
Η Μαύρη Θύελλα θέλει να κλείσει με δυο νίκες την σεζόν, αμβλύνοντας τις εντυπώσεις στο φινάλε και μετά θα πάει ταμείο με τον ιδιοκτήτη της Γιώργο Πρασσά να λαμβάνει τις τελικές αποφάσεις του για το επόμενο πρωτάθλημα. Το μόνο δεδομένο όπως έχει ο ίδιος εκφράσει, είναι η διάθεσή του να συνεχίσουν οι “μελανόλευκοι” την πρωταγωνιστική τους στην κατηγορία πορεία.
Ο Γιώργος Πρασσάς παραμένει στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα όπου έχει διάφορες επαφές (μεταξύ άλλων χθες είχε και τη συνάντηση με στελέχη της ομάδας μπάσκετ Καλαμάτα BC), δεν έχει πάντως επισκεφτεί μετά τον τελικό με την Κηφισιά τα Παλιάμπελα, όπου τεχνική ηγεσία, Μαυρέας και παίκτες συνεχίζουν το ποδοσφαιρικό έργο, με το μήνυμα προς το αγωνιστικό τμήμα είναι να παραμείνουν όλοι στις θέσεις τους μέχρι την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων της Μαύρης Θύελλας.
Ο λογικός
24/04/2025 at 12:45
Δεν είναι αποτυχία να μην ανέβεις. Είναι αποτυχία να μην καταλάβεις το γιατί.
Ο πολυπόθητος στόχος της ανόδου φαίνεται -και φέτος- να απομακρύνεται για την Καλαμάτα. Αυτό από μόνο του δεν σημαίνει αποτυχία. Η πραγματική αποτυχία έρχεται όταν δεν κάνεις εσωτερική αποτίμηση και επαναπροσδιορισμό. Το πρόβλημα της δεν είναι ο πάγκος. Είναι το πλάνο ή μάλλον η απουσία του. Η ομάδα δείχνει να επαναλαμβάνει διαρκώς τα ίδια μοτίβα. Πόσοι προπονητές έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια; Πόσες φορές ξεκινήσαμε «από την αρχή»;
Όταν δεν υπάρχει στρατηγική, δεν φταίνε μόνο οι πρωταγωνιστές. Φταίει η νοοτροπία. Ο προπονητής ή οι παίκτες δεν γίνεται να είναι πάντα ο στόχος ή αποδιοπομπαίος τράγος. Η αλλαγή προπονητή -όπως ακούγεται- είναι η εύκολη λύση. Όχι απαραίτητα η σωστή. Το να συζητάς για την επόμενη μέρα, ενώ δεν έχει τελειώσει η σημερινή, δείχνει έλλειψη σεβασμού. Και προς τον προπονητή, και προς τους παίκτες, και προς τον κόσμο.
Η πίεση για άνοδο έγινε αυτοσκοπός, χωρίς υποδομές να τη στηρίξουν. Δεν υπάρχει σαφές μοντέλο παιχνιδιού. Δεν υπάρχει ταυτότητα. Και κυρίως, δεν υπάρχει σταθερότητα. Κάθε χρόνο «μπάλωμα» και ελπίδα.
Ο κόσμος της Καλαμάτας ήταν εκεί, στις εξέδρες. Ο κόσμος δεν είναι πελάτης, είναι συμπαίκτης. Το γήπεδο γέμισε, όχι γιατί κάποιος υποσχέθηκε νίκες. Το έκανε γιατί πίστεψε σε κάτι μεγαλύτερο. Αυτό το κάτι χρειάζεται φροντίδα. Ειλικρίνεια. Παρουσία.
Το επικοινωνιακό «πυροτέχνημα» δεν αρκεί. Θέλει κατεύθυνση. Κουλτούρα. Όραμα. Μετά από ένα δύσκολο μεσημέρι, ούτε μια κουβέντα για τη συνέχεια, τι μήνυμα στέλνεις; Η σιωπή μετά την ήττα ισούται με απουσία ευθύνης. Αν είσαι παρών μόνο στις νίκες, δεν χτίζεις αξιοπιστία. Τη χάνεις. Η μπάλα παίζεται στο γήπεδο και όχι σε διαδρόμους.
Δεν είναι ντροπή να αποτύχεις. Είναι ντροπή να μη μάθεις. Και είναι έγκλημα να επαναλαμβάνεις τα ίδια, κάθε χρόνο, περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα.
Η αποτυχία είναι ευκαιρία εξέλιξης. Αν τη δεις στα μάτια και την αξιοποιήσεις.
Κωνσταντίνος Μουτσούλας,
Ψυχολόγος με ειδικεύσεις στην αθλητική ψυχολογία