Μαύρη Θύελλα: Οι κάβοι λύθηκαν, θα σαλπάρει το καράβι;

“Το ταξίδι, όπως και η αγάπη, εκφράζει μια απόπειρα να μετατρέψουμε το όνειρο σε πραγματικότητα”, λέει ο Ελβετός συγγραφέας Alain de Botton. Το ταξίδι που ετοιμάζουν οι διοικούντες τη Μαύρη Θύελλα ελπίζουμε να”κρύβει” μέσα του την ίδια αγάπη, το ίδιο όνειρο, την ίδια τρέλα με αυτή του κοσμου της. Το όνειρο να δουν πια ξανά τη Μαύρη Θύελλα, την αγαπημένη όλων των Καλαματιανών και των απανταχού Μεσσηνίων στα σαλόνια του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Όχι στο… Europa League, όπως με αρκετή δόση υπερβολής έταζαν στο παρελθόν. Να την δούνε να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο στη Super League, να αναδεικνύει ταλέντα όπως στο παρελθόν. Από πότε άραγε, έχει να βγάλει η Καλαμάτα (ως ομάδα) ταλέντο επιπέδου Λυμπερόπουλου;

Αυτά τους αρκούν.

Να “πάρουνε” πίσω της Κυριακές τους στο γήπεδο. Αυτές που έζησαν οι μεγαλύτεροι, με οδηγό τον αείμνηστο Λυκούργο Γαϊτανάρο. Αυτές που ζήσανε οι νεότεροι στην εποχή Παπαδόπουλου.

Τότε που γέμιζε η Φιλαδέλφεια για χάρη της Μαύρης Θύελλας και αργότερα που άδειαζαν τα σχολεία για να δούνε τον Τσιμάγκα και την παρέα του κόντρα στη Δόξα Δράμας για το Κύπελλο Ελλάδας (στο χωμάτινο -τότε- γήπεδο του Μεσσηνιακού).

Μια Μαύρη Θύελλα που θα ξεσηκώνει τους φιλάθλους. Με παίκτες όπως ο Ιβάν Τάσιτς, που, πριν από 10 χρόνια περίπου, με το πάθος και την ένταση που αγωνιζόταν, αρκούσε μια του κίνηση για να πάρει… “φωτιά” η κερκίδα.

Διοίκηση με όραμα και παίχτες διψασμένους για διάκριση με σεβασμό στη φανέλα, χρειάζεται η Μαύρη Θύελλα.

Το πρώτο δείχνει, μάλλον, να το διαθέτει. Το δεύτερο μένει να το δούμε. Μπορεί να μην έχει γίνει κάποια ηχηρή μεταγραφή, αλλά -στην πλειοψηφία τους- οι νεαροί παίκτες έρχονται με καλές συστάσεις, ενώ οι μεγαλύτεροι έχουν καλό βιογραφικό και -πλην ορισμένων περιπτώσεων- έρχονται από μια γεμάτη σεζόν.

Το μόνο που προβλημάτισε -στο νέο ξεκίνημα- ήταν ο λιγοστός κόσμος στην “πρώτη” της ομάδας -ίσως έφταιγαν οι… παραλίες θα πει κάποιος!

Οι  δημοσιογράφοι μπορούμε να κρίνουμε, οι φίλαθλοι μπορούνε να γκρινιάζουνε, αρκεί να συμμετέχουν σιγα- σιγά, να είναι παρόντες.

Το καράβι της Καλαμάτας ξεκινά το ταξίδι του, γεμάτο όνειρα, αλλά δεν είναι ακόμη γεμάτο. Δεν μπορεί να είναι καλοτάξιδο έτσι, δεν μπορεί να φτάσει στον προορισμό του. Κι αν φτάσει, δεν έχει νόημα αν δεν είναι παρόν ο λαός της Μαύρης Θύελλας πανω, μέσα σε αυτό…

Ας φροντίσουν να το γεμίσουν, ας δείξουνε στους  νέους “καπετάνιους”, ότι δεν είναι… μόνοι στο κατάστρωμα. Και τότε, αυτοί ίσως θα γίνουν πιο τολμηροί (σ.σ. πιο δυνατές μεταγραφές) και το ταξίδι θα είναι έτσι  πιο συναρπαστικό.

Το ταξίδι ξεκίνησε, θα σαλπάρουμε με το καράβι της Μαύρης Θύελλας;