Ο Σωτήρης γράφει (και) για την “τελειωμένη” ελληνική tv…

Αστεία, “τελειωμένα” πια ελληνικά σίριαλ! Ελληνική tv. Σε όλα τάχα μου κάτι γίνεται και πότε… τίποτα.

Τραγικά, άχρηστα, χωρίς φαντασία σενάρια, κάκιστη, βαρετή σκηνοθεσία, ηθοποιοί κλπ…

Εξαιρώ μόνο φέτος την “φριτέζα” και το σόι σου. Χίλιες φορές λοιπόν… Σαρβάιβορ, τούρκικα κλπ. Καμένες εκπομπές, καμένοι παρουσιαστές, υπεύθυνοι, διευθυντές προγραμμάτων κλπ.

Τα ίδια και τα ίδια, οι ίδιοι και οι ίδιοι συνεχώς, 40 χρόνια σχεδόν τώρα. Ο φίλος του φίλου, ο κουμπάρος, η κουμπάρα, ο γνωστός του γνωστού. Μαζί τρώνε, μαζί πίνουν, καλεί  ο ένας στην εκπομπή του τον άλλον, “βαυκαλίζονται” μεταξύ τους.

Μέχρι να φτάσουν όλοι και όλες τους… 80 ετών, θα ανακυκλώνονται μεταξύ τους, χωρίς να έχουν πια να δώσουν τίποτα καινούριο, φρέσκες ιδέες, να αγγίξουν τον κόσμο. Μυρίζουν… ναφθαλίνη όλοι τους! Απίστευτο.

Μόνο στην Ελλάδα αυτά και κανείς δεν ανησυχεί, δεν τους ελέγχει, δεν τους κουνάει από τις καρέκλες τους. Φεύγουν, αποτυχαίνουν από εδώ, πάνε μετά από εκεί και μετά ξανά γυρίζουν από εδώ και – όπως προαναφέραμε– ανακυκλώνονται.

Κανένα τους δεν νοιάζει που δεν τους βλέπει ο κόσμος. Γι αυτό και κυρίως η νεολαία το έχει γυρίσει στο ίντερνετ και στο γιου τιουμπ. Ευτυχώς που υπάρχει – υπήρχε πια –  ακόμη το ΜΕΓΚΑ και βλέπουμε, βλέπαμε καμία καλή επανάληψη και ξεχνιόμαστε λίγο…

Καληνύχτα