Ο τραγέλαφος της Γ’ Eθνικής Μπάσκετ

Γιατί να υπάρχουν 3 όμιλοι με 9 και 10 ομάδες με απαξιωμένο πρωτάθλημα και δεν μετατρέπονται σε 2 ομίλους;

Το φετινό καλοκαίρι θα μείνει στην ιστορία για τους μαζικούς προβιβασμούς ομάδων όχι με αγωνιστικά κριτήρια αλλά λόγω της γενικής αρχής της ΕΟΚ «να τους βολέψουμε» όλους. Έτσι ομάδες δίχως προγραμματισμό και ουσιαστικό πλάνο να αγωνιστούν σε εθνικές κατηγορίες ξαφνικά καλούνται εν μια νυκτί να βρουν πόρους για αθλητές και μετακινήσεις ενώ ακόμη πριν εκπνεύσουν οι προθεσμίες υποβολής συμμετοχής στη Γ’ Εθνική αρκετοί σύλλογοι έχουν δηλώσει αποχώρηση.

Το καλύτερο παράδειγμα αποτελούν οι 3 όμιλοι του νότου, που στα χαρτιά οι ομάδες που συμμετέχουν έχουν μεγαλύτερη ευρωστία και πρόσβαση σε χορηγίες και αθλητές. Έτσι, σε μια ούτως η άλλως απαξιωμένη κατηγορία, που και οι ίδιες οι ομάδες που συμμετέχουν λένε πως δεν έχει ουσία ύπαρξης, συναντάμε το παράδοξο να υπάρχουν όμιλοι με 9 ομάδες που μπορεί να γίνουν ακόμη και 8 ή και 7 καθώς κάθε εβδομάδα σωματεία αποχωρούν οικειοθελώς.

Είναι χαρακτηριστικό πως πριν καν μπούμε στον Αύγουστο ο πρώτος όμιλος έχει απομείνει με 10 ομάδες (από 12) με την Ακράτα και το Ηράκλειο να αποχωρούν και με τις φήμες να θέλουν και άλλες ομάδες να ακολουθούν.

Τα ίδια και στον δεύτερο όμιλο. Από τις 11 ομάδες έχουν απομείνει 10 καθώς ο Άρης Θήβας αποχώρησε και υπάρχουν σύλλογοι που ακροβατούν μεταξύ αποχώρησης και παραμονής με…budget οδοιπορικών. Και μπορεί στον 3ο όμιλο του νότου να μην έχουμε ακόμη αποχωρήσεις, αλλά ακόμη είναι νωρίς.

Φυσικά αυτά που γράφουμε και αναλύουμε παρακάτω ισχύουν και για τους ομίλους του βορρά παρότι εκεί ακόμη δεν έχουμε επίσημες ανακοινώσεις αποχωρήσεις, παρά μόνο υποψίες. Αλλά λέμε και πάλι. Ακόμη βρισκόμαστε εν μέσω θέρους. Μάλιστα αρκετοί σύλλογοι βλέποντας τις μαζικές αποχωρήσεις, βάζουν φρένο σε πιθανές επενδύσεις για Budget πρωταθλητισμού κάτι που σημαίνει απαξιωμένο πρωτάθλημα, φθίνουσα πορεία του αθλήματος και περιορισμένο ενδιαφέρον.

Έτσι ως μόνη λύση για ένα σοβαρό, ανταγωνιστικό πρωτάθλημα που θα υπάρχουν αγώνες κάθε Κυριακή και δεν θα έχουμε φαινόμενα απραξίας για 2 και ίσως 3 εβδομάδες, φαντάζει η ένωση των 3 ομίλων ανά περιφέρεια (νοτος και βορράς) σε 2 όμιλους που στην περίπτωση του νότου θα συμμετέχουν από 15 ομάδες (15 ο ένας και 16 ο άλλος όμιλος). Άλλωστε έτσι θα έχουμε σοβαρό πρωτάθλημα που οι σύλλογοι που πάνε για άνοδο θα κονταροχτυπιούνται έως το τέλος για τα 3 εισιτήρια ανόδου. Και να το πάμε και ένα βήμα παρακάτω. Να εισάγει η ΕΟΚ play off ανόδου για ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον μπας και σωθεί κάτι από την κουρελιασμένη αξιοπρέπεια του αθλήματος.

Άραγε, πόσο άδικη είναι αυτή η συνθήκη που διαμορφώνεται για συλλόγους που προχώρησαν σε γενναία επένδυση παρά τους χαλεπούς καιρούς; Γιατί οι χορηγοί να ενισχύσουν τα σωματεία όταν βλέπουν ότι θα υπάρχει πρωτάθλημα 10 ομάδων, δηλαδή 18 αγώνων;

Πως ο Έλληνας καλαθοσφαιριστής θα βρει κίνητρο να δώσει το κάτι παραπάνω για να χαρεί μπάσκετ ο φίλαθλος, η διοίκηση του συλλόγου που μάτωσε οικονομικά για να φτιάξει ανταγωνιστική ομάδα; Θα μας πείτε, φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Την ΕΟΚ απλώς την νοιάζει να ικανοποιήσει συλλόγους και φιλοδοξίες παραγόντων.

Όμως δεν σκέφθηκαν πως είναι οι ίδιοι παράγοντες που πλέον πνέουν τα μένεα με το έκτρωμα που έχει δημιουργηθεί αντιλαμβανόμενοι πως συμμετέχουν ουσιαστικά σε τοπική κατηγορία που το μόνο που θυμίζει πως είναι υπο την αιγίδα της ΕΟΚ είναι η αναγραφή του ονόματος του συλλόγου στο site της ΕΟΚ και το logo της ομοσπονδίας επάνω στη φανέλα. Α ναι, είναι και τα αυξημένα έξοδα για μετακινήσεις για αγώνες που ίσως μετά τον Φεβρουάριο δεν έχουν κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον καθώς αν συνεχίσουμε έτσι, το πρωτάθλημα θα θυμίζει οργάνωση μεταξύ φίλων και γνωστών. Ακόμη και αν υπάρξει όμιλος με 6 ή 7 ομάδες.
Ακούει κανείς εκεί στην ΕΟΚ άραγε;

Πηγή: basketblog