Tορίνο και Νάπολη… Δύο πόλεις της Ιταλίας που χωρίζονται από περίπου 500 χιλιόμετρα. Και οι διαφορές τους είναι χαώδεις. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, σαν να ανήκουν σε δύο διαφορετικές χώρες. Το Τορίνο της Αναγέννησης, του Μπαρόκ αρχιτεκτονικού στιλ, της φινέτσας, των μουσείων. Το κέντρο της βιομηχανίας, η πόλη του χρήματος. Απέναντί του, η απλή και λαϊκή Νάπολη. Η «δύσκολη» Νάπολη με τα στενά και σκοτεινά σοκάκια, τα πολύ παλιά κτήρια, η πόλη που εδρεύει η Καμόρα. Οι Νότιοι της Ιταλίας ήταν πάντα στην… απ’ έξω. Οι φτωχοί «συγγενείς», που ακόμη και τώρα τους βλέπουν και τους αντιμετωπίζουν πολλές φορές μειονεκτικά.
Η ιστορία των πόλεων φτάνει από μόνη της για να επεκταθεί τα πλοκάμια της και στο ποδόσφαριο. Μια κόντρα ταξική, που ξεπερνάει πολλές φορές τα όρια και έχει φτάσει πολλές φορές στον ρατσισμό. Το Γιουβέντους-Νάπολι μπορεί να μην θεωρείται από τα κλασικά ντέρμπι στην Ιταλία. Ούτε να έχει το δικό του… όνομα όπως πολλά άλλα περίφημα. Είναι όμως ξεχωριστό για κάθε οπαδό της Γιουβέντους που ψάχνει αφορμή για να πικάρει τους «φτωχούς Νότιους». Αλλά και για κάθε οπαδό της Νάπολι ώστε να υπερασπιστεί την τιμή και την υπόληψή του.
Γιατί όταν οι οπαδοί της Γιουβέντους τραγουδούν με χαρά «Benvenuti in Italia», δηλαδή «καλώς ήρθατε στην Ιταλία» θερώντας τους Ναπολιτάνους… ξένους, αυτοί τους απαντούν «Noi siamo Partenopei» δηλαδή «εμείς είμαστε από την Παρθενόπη (σσ. ελληνική αποικία)» και εν μέρει το… αποδέχονται.
Ο Μαραντόνα έριξε λάδι στη φωτιά: «Η Νάπολη δεν είναι Ιταλία»
Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ήταν και είναι αγαπητός για εκατομμύρια ανθρώπους, κυρίως για τις πράξεις του μέσα στο γήπεδο. Ήταν ο άνθρωπος που αναγέννησε την Νάπολι, την έβαλε στον ποδοσφαιρικό χάρτη και έκανε την Ευρώπη να παραμιλά, σηκώνοντας το πρωτάθλημα με την ομάδα του Νότου.
Ο Φερλαΐνο είχε κάνει έρανο στις φτωχογειτονιές της Νάπολη για να φέρει τον Μαραντόνα στην αγαπημένη του πόλη και να της δώσει μια έξτρα υπόσταση. Το κατάφερε και με το παραπάνω, αφού η Νάπολη ακούστηκε στα πέρατα της γης. Ήταν η δική του απάντηση στην πλούσια Γιουβέντους, που στηρίζεται από την οικογένεια Ανιέλι, μία από τις πλουσιότερες στην Ιταλία. Ήταν η απάντησή του στην «φανταχτερή» μεταγραφή του Μισέλ Πλατινί, ήταν η απάντηση του Νότου στον Βορρά.
Η κόντρα από τους δρόμους της πόλης είχε πλέον μεταφερθεί για τα καλά για πρώτη φορά μέσα στο γήπεδο. Η Γιουβέντους του Πλατινί κόντρα στη Νάπολι του Μαραντόνα. Ο «Ντιεγκίτο» έκανε το θαύμα του, σήκωσε το πρωτάθλημα με τους «παρτενοπέι» και αυτό πόνεσε αρκετά την Μεγάλη Κυρία. Όμως αυτό που τους «πείραξε» και έριξε… λάδι στη φωτιά, στην κόντρα ανάμεσα των δύο πόλεων, των δύο ομάδων, των δύο λαών, ήταν η δήλωση του Μαραντόνα. Ήταν τα ημιτελικά του Μουντιάλ του 1990, η Ιταλία έπαιζε με την Αργεντινή και η μοίρα τα έφερε έτσι να αγωνιστούν στο «Σαν Πάολο». «Η Νάπολη δεν είναι Ιταλία», είχε αναφέρει ο Μαραντόνα, προκαλώντας… χαμό με τη δήλωσή του.
Το πικρό αντίο του Μέγα Αλέξανδου
Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο αποτελεί μια εμβληματική φιγούρα για τη Γιουβέντους. Στο «αντίο» του, το οποίο ήρθε νωρίτερα απ’ ότι θα περίμεναν πολλοί και προξένησε αρκετές αντιδράσεις για τον χειρισμό της διοίκησης στη σημαία του συλλόγου, η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να αποχωρήσει με το κεφάλι σκυμμένο. Ήταν ο τελικός του Coppa Italia το 2012, με τη Νάπολι να επικρατεί 2-0 και να σηκώνει την κούπα. Αν μη τι άλλο αυτό πρόσθεσε κι άλλο… θυμό και μεγάλωσε την κόντρα των δύο ομάδων, των δύο λαών.
Αφήνοντας πίσω τους το ρομάντσο για μια καλύτερη… ζωή
Στον ιταλικό Νότο κυριαρχεί το πάθος, το ρομάντσο, η πίστη. Δεν επιτρέπεται να απαρνηθείς την οικογένειά σου, ούτε φυσικά και την ομάδα σου. Όταν ο Γκονζάλο Ιγκουαΐν αποφάσισε να κάνει το δρομολόγιο Νάπολη-Τορίνο, η κόντρα ξέφυγε. Το μίσος μεγάλωσε κι άλλο, ο Ιγκουαΐν που αγαπήθηκε στη Νάπολι σε τεράστιο βαθμό θεωρούταν «persona non grata». Το όνομά του δεν θα ηχούσε πλέον ξανά στο «Σαν Πάολο» αλλά στο «Juventus Stadium».
Θέλησε να κάνει μια καλύτερη ζωή, μια καλύτερη καριέρα. Με περισσότερα χρήματα, δόξα και τίτλους. Το κατάφερε, αλλά κουβαλάει πάνω του για μια ζωή αυτή την «ρετσινιά». Η μετακίνησή του, ανέβασε τον δείκτη του μίσος στο… κόκκινο. Οι απειλές εκατέρωθεν τεράστιες, τα ραντεβού των οπαδών στους δρόμους αρκετά, φανέλες με το όνομά του να καίγονται και η κατάσταση δεν μπορούσε να εξομαλυνθεί. Μέχρι να αποφασίσει η ιταλική ομοσπονδία πως απαγορεύονται οι μετακινήσεις οπαδών από και προς το Τορίνο και τη Νάπολη, στα παιχνίδια των δύο ομάδων (για τα δύο επόμενα χρόνια).
Ο Μαουρίτσιο Σάρι ήταν ο δεύτερος άνθρωπος που «πρόδωσε» και «πόνεσε» τους Ναπολιτάνους για τη Γιουβέντους. Ο Σάρι, ένα προπονητές με πρωτοποριακές ιδέες και διαφορετικό στιλ ποδοσφαίρου από το ιταλικό, έφτανε διαρκώς στην πηγή με τη Νάπολι αλλά δεν έπινε… νερό. Τελικώς, μετακόμισε στο Τορίνο και κατέκτησε το πρωτάθλημα Ιταλίας. Η κακή εικόνα γενικότερα της ομάδας και ο αποκλεισμός από τη Λιόν στους «16» του Champions League, όμως, ήταν αρκετά ώστε να αποχωρήσει από τον πάγκο της μετά από ένα χρόνο… Τώρα; Οι φήμες στην Ιταλία λένε πως θέλει να επιστρέφει στη Νάπολη και μιλάει με τον Ντε Λαουρέντις. Αν θα του δώσουν συγχωροχάρτι οι οπαδοί; Παραμένει άγνωστο…
«Να πληγείτε από τον σεισμό και την χολέρα – Βεζούβιε πλύνε τους με φωτιά»
Η Γιουβέντους έχει τιμωρηθεί δεκάδες φορές για ρατσιστικά και εθνικιστικά συνθήματα, κυρίως στα παιχνίδια με τη Νάπολι. Οι οπαδοί της θεωρούν εαυτούς ανώτερους και τους Νότιους… τίποτα. Ούτε καν συμπατριώτες τους, ούτε καν… ανθρώπους! Ο ρατσισμός δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο στην Ιταλία και στα γήπεδα της χώρας, ακόμη και εν έτει 2021. Θεωρούν πως η Νάπολι υπάρχει μόνο και μόνο λόγω της μαφίας!
Οι Ναπολιτάνοι χαρακτηρίζονται από αρκετούς ως άθρωποι βρώμικοι, που μυρίζουν. Απλώς γιατί αποτελεί μια φτωχή πόλη, μια πόλη που πολλές χιλιάδες άνθρωποι είναι εργάτες και κάνουν «δύσκολες» δουλειές, γιατί έχει λιμάνι. «O Vesuvio, lavali col fuoco» δηλαδή «Βεζούβιε πλύνε τους με φωτιά» είναι ένα από τα πιο γνωστά συνθήματα στην Ιταλία για τους οπαδούς της Νάπολι και της κατοίκους της περιοχής. Δεκάδες φορές έχει ακουστεί, δεκάδες έχει τιμωρηθεί η Γιουβέντους με κλείσιμο των θυρών που κάθονται οι οργανωμένοι οπαδοί. «Παρτενοπέι, γιοι του Βεζούβιου» απαντούν οι Ναπολιτάνοι με υπερηφάνεια.
Υπάρχουν, όμως, και χειρότερα. Ακόμη χειρότερα. Όπως ένα ακόμη σύνθημα το οποίο ξεπερνάει τα όρια… «Μυρίστε τη δυσοσμία, ακόμη και τα σκυλιά φεύγουν. Οι Ναπολιτάνοι φτάνουν. Μακάρι να πληγείτε από τον σεισμό και την χολέρα. Δεν έχετε δει ποτέ σαπούνι στη ζωή σας. Η Νάπολη είναι σκ@τ@, η Νάπολη έχει χολέρα. Είστε ντροπή για την Ιταλία. Ναπολιτάνοι, βρώμικοι Αφρικανοί. Αργά ή γρήγορα θα σας μαχαιρώσουμε».
Το μίσος, ο ρατσισμός, η ταξική διαφορά των δύο πόλεων «τρέφει» αυτό το ντέρμπι. Οι πλούσιοι «ξεχωρίζουν» από τους φτωχούς, οι κάτοικοι του Τορίνο από αυτούς της Νάπολη. Σε ένα παιχνίδι που επεκτείνεται πολύ περισσότερο έξω από το γήπεδο και πολύ λιγότερο μέσα σε αυτό…
πηγή:sport fm
