“Μεγάλες αλήθειες, στις μικρές κατηγορίες”: Περί Εθνικού και Πανιωνίου… (+pics)

Ξεκινάμε, λοιπόν, από τον τίτλο της στήλης μας, η οποία ευελπιστώ να έχει αρκετή απήχηση. Οι μεγαλύτερες αλήθειες, όσον αφορά τις κατηγορίες Football League και Γ’ Εθνική (με το ενδιαφέρον στραμμένο στον 6ο όμιλο) θα γράφονται εδώ και θα αναλύονται όσο το δυνατόν εκτενέστερα.

• Της Ευαγγελίας Άγα

Ας μην μακρηγορώ, όμως, κι ας πάμε στον αγώνα μεταξύ Καλλιθέας και Καλαμάτας στο βροχερό ‘’Ελ Πάσο’’, το προηγούμενο Σάββατο. Παρά το γεγονός ότι γράφτηκαν ήδη αρκετά πράγματα και ειπώθηκαν ακόμη περισσότερα, αισθάνομαι την ανάγκη να εστιάσω στο τακτικό μέρος του παιχνιδιού. Η ομάδα της Καλλιθέας σε σχηματισμό 1-3-5-2 δεν έδινε την αίσθηση ομάδας που θα μπορούσε να αποσπάσει ένα θετικό αποτέλεσμα από τον αντίπαλό της, ειδικά μετά το εύστοχο πέναλτι του Μαρκόφσκι.

Η Καλαμάτα έδειχνε να ελέγχει τον ρυθμό του παιχνιδιού παρά την ισοφάριση. Ένα παιχνίδι που σε κάποιες στιγμές θύμισε αγώνα μεγαλύτερης κατηγορίας. Ωστόσο, στο δεύτερο ημίχρονο μετά και την αλλαγή σχηματισμού σε 1-4-4-2 για την γηπεδούχο ομάδα κατάφερε όχι μόνο να κλειδώσει τον αντίπαλο αλλά να δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για αντεπίθεση. Μετά και την επίτευξη του δεύτερου τέρματος για την Καλλιθέα και τις στοχευμένες αλλαγές-απαντήσεις στις κινήσεις του Αλενατόρε από τον πάγκο, η Καλλιθέα δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα πετυχαίνοντας μία πολύ σημαντική νίκη για πάρα πολλούς λόγους.

Το δεύτερο παιχνίδι με το οποίο θα ασχοληθούμε πραγματοποιήθηκε ξανά στο ‘‘Ελ Πάσο’’ με τον Εθνικό Πειραιώς να υποδέχεται τον Πανιώνιο. Εδώ, δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με το αγωνιστικό κομμάτι αλλά με κάτι που απασχόλησε αρκετό κόσμο λίγα 24ωρα πριν την έναρξη του παιχνιδιού.

Σύμφωνα, λοιπόν, με ανακοίνωση που εξέδωσε ο Εθνικός γνωστοποίησε ότι δεν θα είχε τηλεοπτική κάλυψη ο αγώνας επειδή δεν ήθελαν να υπάρχει η αγωνιστική εικόνα της ομάδας τους στους μελλοντικούς τους αντιπάλους. Αλήθεια, αν τυχόν κάποια στιγμή η ομάδα του Εθνικού ανέβει κατηγορία με ποιον τρόπο θα καταφέρει να το πετύχει αυτό; Σε μία εποχή που οι πληροφορίες του ποδοσφαίρου μεταδίδονται άμεσα και με οποιοδήποτε ηλεκτρονικό μέσο υπάρχουν άνθρωποι της διοίκησης που πιστεύουν ότι με το να αγωνίζονται χωρίς τηλεοπτική κάλυψη ‘‘μεγαλώνει’’ η ομάδα τους;

Ή μήπως δεν έχουν σκοπό να αγωνιστούν σε ανώτερες κατηγορίες για αυτό και δεν πονοκεφαλιάζουν τόσο; Και γράφοντας όλα αυτά, σκέφτομαι στην Αγγλία πόσο άτυχοι είναι προπονητές και ομάδες που με 20-30 κάμερες δεν μπορούν να κρύψουν τα συστήματα και τις τακτικές τους… Ας μην μικραίνουμε μόνοι μας το ποδόσφαιρο… Άραγε ο Μπιέλσα (σ.σ. όπως είπε και ο Χουάν Ραμόν Ρότσα) θα άντεχε την ελληνική πραγματικότητα;

Τέλος, θα ήθελα να σχολιάσω λίγο την επικείμενη συγχώνευση-αναδιάρθρωση που αφορά τις δύο κατηγορίες. Αρχικά, θεωρώ ότι το πρωτάθλημα της Super League 2, δεν προσέφερε κάτι παραπάνω σε ποιότητα. Η ενδεχόμενη προοπτική μίας Β’ Εθνικής δύο ομίλων φαντάζει ιδανική θετόντας σε πιο στέρεα βάση το επαγγελματικό ποδόσφαιρο με την εφαρμογή αυστηρών οικονομικών και γηπεδικών κριτηρίων. Άλλωστε, δεν νοείται η τέταρτη τη τάξει κατηγορία να ονομάζεται Γ’ (σ.σ. δηλαδή τρίτη) Εθνική…  Τουλάχιστον, ας διορθωθεί με αυτόν τον τρόπο και αυτή η αστοχία με την ελπίδα να οδηγήσει σε αναβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Υ.Γ.: Ας αναφερθεί ότι τον περασμένο Μάιο έγινε πρόταση στην Αγγλία για τοποθέτηση καμερών ακόμα και στα αποδυτήρια προκειμένου να γίνει πιο ελκυστικό το πρωτάθλημα…