Τι είδα στο Ελ Πάσο…

Σήμερα είχα την ευκαρία να δώ απο κοντά την Μαύρη Θύελλα καθώς  ως κάτοικος Αθηνών δεν έχω την πολυτέλεια να βλέπω απο κοντά τη Μαύρη Θύελλα όπως και όσο θα επιθύμουσα.

Στο πρώτο ημίχρονο και συγκεκριμένα μέχρι και την επίτευξη του γκόλ απο τον Μαρκόφσκι η Καλαμάτα πάταγε καλύτερα είχε διάθεση και τακτικά ήταν ανώτερη απο την ομάδα της Καλλιθέας με κύριους εκφραστές των επιθέσων τον Κέρι,Μαρκόφσκι και Αλεξόπουλο όπου συνεργάζονταν καλά και έδιναν την σιγουριά πως το πολυπόθητο αποτέλεσμα θα ερχόταν και με σχετική ευκολία.

Οι συνδυασμοί των τριών σε συνδυασμό με την δύναμη και την ταχύτητα του Μαβιγκά και του Κωνσταντινόπουλου απο τα μπάκ έδιναν την ευχέρεια στον Αναστό να μην ανησυχεί για την έκβαση του αποτελέσματος. Επίσης και τακτικά η ομάδα ήταν καλή και στον τομέα της άμυνας με προσωπικά μαρκαρίσματα στον φονιά Μαρουκάκη κυρίως ο Μπακαγίοκο και σε μικρότερο βαθμό ο Τσελεπίδης.  Μετά το γκόλ η Καλαμάτα έδωσε χώρο στην Καλλιθέα και οπισθοχώρησε αναίτια(!) δίνοντας στους γηπεδούχους την μπάλα σε μεγάλο ποσοστό και έψαχνε το δεύτερο γκόλ με μεγάλες ως επι το πλείστον μπαλιές για τον Μαρκόφσκι όπου απέμεινε μόνος του στη επίθεση.

Η Καλλιθέα απο κει και μετά κυριάρχησε στο μάτς με κύριους εκφραστές τον Παπαγγελή που με εξέπληξε, Cande που στην θέση 6 ήταν κόψε και ράψε για την Αθηναϊκή ομάδα και Στούπη που ήταν πραγματικό στουπί για την ομάδα του και ξεκίνησε το μεγάλο comeback. Στην φάση της ισοφάρισης ευθύνεται κατα κάποιο τρόπο ο Ταϊρης καθώς η μπάλα κυλούσε βασανιστικά μετά το άψυχο σούτ του Σταύρου και κατέληξε στο δοκάρι και στην επαναφορά βρήκε όσο χρειαζόταν στον πορτιέρο της Καλαμάτας για να καταλήξει στα δίχτυα.

Απο το ημίχρονο και μετά η Καλαμάτα δεν φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο, και η Καλλιθέα βρίσκοντας μπροστά της μια άνευρη ομάδα  επιτιθόταν κατά κύματα και ήταν θέμα χρόνου να δεχτεί και το δεύτερο τέρμα όπως και έγινε απο το πέναλντι γκόλ του πρωταγωνιστή Στούπη. Οι αλλαγές του Αναστό μετά το δεύτερο γκόλ που ήταν σωστές καθώς πέρασε στον αγωνιστικό χώρο όλα του τα όπλα Μπουσμπίμπα,Σουμπίνιο,Ηλιόπουλο,Φελίπε,Νατσιόπουλο, αλλά δεν βοήθησαν καθόλου την ομάδα να αλλάξει πρόσωπο. Ο μόνος που προσπάθησε στο δεύτερο ημίχρονο  ήταν ο Κωνσταντινόπουλος και απο κει και πέρα ουδείς.

Ο Τάτσης απο την ισοφάριση και μετά έδωσε ρεσιτάλ προπονητικής και έδεσε κόμπο(!) τον Αναστό με προσωπικά μαρκαρίσματα σε όλους τους νεοεισερχόμενους παίχτες και εντολές να τους παίζουν απο κοντά που λέμε στο ποδόσφαιρο. Η Καλλιθέα έμπειρη ομάδα καθώς είναι  και παρά την αναγκαστική αλλαγή του τόπ σκόρερ Μαρουκάκη έτρεχε, σκύλιαζε στην κάθε φάση σε αντίθεση με την Καλαμάτα που ήταν σωματικά αλλά ψυχικά αλλού, έκανε τις γνώριμες μας καθυστερήσεις για την διασφάλιση του άσσου που κράταγε στα χέρια της.

Τώρα θα με ρωτήσετε εσείς και τι χρειάζεται ρε Cover να γίνει? Θα σας απαντήσω ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ απο τον Μουστάκια και τον Πρόεδρο στους παίχτες.Ο Αναστόπουλος έχει το ανάστημα και το εκτόπισμα να αλλάξει τα κακώς κείμενα που προαναφέραμε και να τους επαναφέρει  άπαντες στην σκληρή πραγματικότητα, καθώς η ομάδα και το ρόστερ έχει και την Διοίκηση που της αρμόζει έχει, υπό τον κύριο Πρασσά για να επιτύχει το τελικό της σκοπό που δεν είναι άλλος απο την ΑΝΟΔΟ στην Super League 2 φέτος. Πιστεύω πως το κομβικό μάτς με το Αιγάλεω την Μ.Πέμπτη με τη βοήθεια του Θεού καθώς πλησιάζουν και Άγιες Μέρες να το πάρει.

Υ.Γ

Καλό θα ήταν η Καλλιθέα όπως και όλες οι ομάδες της κατηγορίας να φροντίζουν να παρέχουν στους δημοσιογράφους τις συνθέσεις των αγώνων για να μπορούμε όλοι να κάνουμε την δουλειά μας καλύτερα και όχι να τις παίρνουμε με την ψυχή στο στόμα τελευταίο λεπτό πρίν απο την έναρξη και αυτές λειψές.

Φιλικά Cover