Τι είδαμε με Ολυμπιακό Β’: Θύελλα στο δεύτερο μέρος, ένα της ήταν αρκετό…

Ο Ολυμπιακός Β’  ταλαιπώρησε στο α΄ ημίχρονο την Καλαμάτα, ήταν καλύτερος μέχρι το 30’ και την καθήλωσε επιθετικά.

Στο τελευταίο τέταρτο του α΄ μέρους, ανέβασαν ρυθμό οι γηπεδούχοι, ισορροπώντας και απειλώντας με στημένα την εστία του Παπαδούδη. Στην επανάληψη μεταμόρφωση… Χάρμα ειδέσθαι οι «μελανόλευκοι, έπαιξαν μπάλα, έβγαλαν πάθος, κέρδισαν κατά κράτος τον αντίπαλό τους, είχαν ουσία, ανέβασαν ταχύτητα, δημιούργησαν φάσεις, σκόραραν, είχαν δοκάρι και γενικά έπεισαν… Τέτοια Καλαμάτα σαν αυτή του β’ μέρους χαιρόμαστε να τη βλέπουμε. Τα είχε όλα δεν υστέρησε κανείς. Σε ένα αισθητά βελτιωμένο αγωνιστικό χώρο χάρη στις προσπάθειες των ανθρώπων της ομάδας, η Καλαμάτα ξεδίπλωσε στην επανάληψη την ποιότητά της και την ανωτερότητά της. Ηλεκτροσόκ στην ανάπαυλα, κέρδισε τις εντυπώσεις επιθετικά και ανασταλτικά και δίκαια στο φινάλε την αναγνώριση και το ζεστό χειροκρότημα της εξέδρας.

Η παρουσία του κόσμου αξίζει να επισημανθεί ήταν αυτή που έπρεπε σε όλο το 90λεπτο με θερμή υποστήριξη, ανοχή στα νεκρά διαστήματα της ομάδας, υπομονή και ενθάρρυνση μέχρι το τέλος.

Ο Απόστολος Τερζής συμμετείχε στην εξέλιξη του αγώνα, συμβάλλοντας στην βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας της Καλαμάτας, αφού με τις αλλαγές του στην επανάληψη φρέσκαρε σταδιακά την ομάδα, διατηρώντας την ενεργή, σε όλο το 45λεπτο και μέχρι το τέλος.

Στην επανάληψη ο Ολυμπιακός ουσιαστικά σε μια φάση διαρκείας για κάνα 2λεπτο, απείλησε χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Φυσικά, δεν παραβλέπουμε την μέτρια εμφάνιση του α΄ ημιχρόνου, ενός ακόμα φέτος χαμένου πρώτου ημιχρόνου. Η Καλαμάτα δεν μπήκε με ενέργεια και δύναμη, δεν πήρε την κατοχή, αντίθετα ο Ολυμπιακός κυκλοφόρησε τη μπάλα και με πίεση από τα πλάγια (Αργυρίου, Ιμπαγάσα δεξιά, Κεραμιδάς, Μπρίνιτς αριστερά) κρατούσε χαμηλά και προς την άμυνά της την Καλαμάτα. Βέβαια οι ερυθρόλευκοι που είχαν αρκετά εριστικό τον «πάγκο» τους, να διαμαρτύρεται συνεχώς μη δεχόμενος την εμφανή ανωτερότητά της Μαύρης Θύελλας, ιδίως στο β’  μέρος, δεν έκαναν φάσεις, αλλά υποχρέωσαν στο μεγαλύτερο διάστημα του α΄ μέρους και μέχρι το 30’ την Καλαμάτα να αμύνεται και να αδυνατεί να επισκεφτεί με αξιώσεις τα καρέ του Παπαδούδη.

Στην επανάληψη, άλλη Καλαμάτα… 

Η Καλαμάτα μαθηματικά θέλει μια νίκη σε δυο παιχνίδια για να «κλειδώσει» τη συμμετοχή της στα play-offs. Πέτυχε τον πρώτο από τους τρεις στόχους που έχει θέσει στο φινάλε της α’  φάσης του πρωταθλήματος. Έστω και με 1-0, έστω και από τα 11 βήματα. Η Καλαμάτα του β’  μέρους δεν έχει να φοβάται κανέναν. Πάει με ανεβασμένη ψυχολογία στην Πάτρα για τη «μάχη» με την Παναχαϊκή. Έσβησε την άσχημη ήττα στη Ρόδο, έβγαλε ποδοσφαιρικό εγωισμό, ποιότητα και ταυτότητα υπεροχής, στοιχεία απαραίτητα έστω και στο φινάλε.  Το πρωτάθλημα τώρα «καίει». Χρειάζεται πλέον διάρκεια…

Η Καλαμάτα αγωνίστηκε για μια ακόμη φορά με 4-3-3. Τζανακάκης, Βαλεριάνος μπακ. Στρούγγης, Καρασαλίδης κεντρικό αμυντικό δίδυμο, δείχνουν να έχουν δέσει και να συνεργάζονται άψογα, σαν να παίζουν καιρό μαζί, εκπαραθυρώνοντας από την 11άδα τον Αρίμπας. Κάτσε, Κοζορώνης, Ματέους στα χαφ με τον Βραζιλιάνο πιο μπροστά. Ελιβέλτον, Πασάς στα άκρα, Μπαράλες κορυφή. Η εμμονή στην επιλογή τριών μπροστά, με τον Πασά στα άκρα αλλά ουσιαστικά «κολώνα» με τον Μπαράλες, θα αποδεικνυόταν για μια ακόμη φορά, ίσως άσφαιρη και αναποτελεσματική αν δεν ήταν η εμφατική εμφάνιση της Καλαμάτας στην επανάληψη που άλλαξε αισθητά και προς το καλύτερο τα δεδομένα. Γιατί η ανάπτυξη της Καλαμάτας με τα κατά γενική ομολογία αργά, στο δημιουργικό τομέα χαφ που διαθέτει, προκειμένου την στήριξη και αξιοποίηση της 3άδας των επιθετικών εμφανίζει προβλήματα.

Οι αλλαγές τέλος που έγιναν, είναι από τις ελάχιστες φορές φέτος που βελτίωσαν την εικόνα και βοήθησαν να έχει καλύτερο αποτέλεσμα η ομάδα στο β΄ ημίχρονο, απ’ ότι στο πρώτο.

ΚΟΒΑΛ: Στο 27΄ καρδιοχτύπησε τους συμπαίκτες του και την εξέδρα όταν σε γύρισμα της μπάλας στο τέρμα, καθυστέρησε, έδειξε αστάθεια τον πίεσε ο Μπρίνιτς, αλλά ευτυχώς την τελευταία στιγμή ο Ουκρανός πορτιέρο έδιωξε τη μπάλα, που βρήκε στον Κροάτη επιθετικό και έφυγε άουτ. Κατά τα άλλα καλός.

ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ: Σταθερός, με θετική παρουσία κυρίως ανασταλτικά. Επιθετικά δε φάνηκε τόσο, λόγω της παρουσίας των δραστήριων Αργυρίου, Ιμπαγάσα από την πλευρά του. Ανέβηκε στην επανάληψη, είχε στο 51’ μια πολύ καλή σέντρα παράλληλη στα καρέ, πάρε βάλε στον Κατάλντι που αστόχησε.

ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ: Πολύ καλός σε όλο το 90λεπτο, πάνω – κάτω, από τις καλύτερες εμφανίσεις τους φέτος με τα «μελανόλευκα».

ΚΑΡΑΣΑΛΙΔΗΣ: Παίζει με την εμπειρία και την ψυχραιμία του, πολύ ουσιαστικός και αποτελεσματικός.

ΣΤΡΟΥΓΓΗΣ: Πήρε με το καλημέρα, όχι άδικα τη φανέλα βασικού στο σπίτι του. Δυνατός, γρήγορος, ανίκητος, βγήκε και μπροστά μεταφέροντας πάθος και δύναμη στους συμπαίκτες του, διακριθέντας σε όλο το 90λεπτο.

ΚΑΤΣΕ: Δεν ήταν το καλύτερό του παιχνίδι, ήταν επηρεασμένος από τον ξαφνικό τραυματισμό του στην προπόνηση της Πέμπτης, έσφιξε τα δόντια κι έπαιξε όμως, ήταν σφιχτός προσεκτικός, σωστά τον απέσυρε στο 60’ ο Τερζής.

ΚΟΖΟΡΩΝΗΣ: Η καλύτερη εμφάνιση του από την ημέρα που ήρθε στην ομάδα. Πανταχού παρών στο κέντρο, γέμισε τη μεσαία γραμμή με την παρουσία του, κάλυψε και το κενό του υποτονικού Κάτσε, καλές οι εκτελέσεις του στα στημένα, στο τελευταίο ημίωρο ο Τερζής τον εμπιστεύτηκε μοναδικό κόφτη μπροστά από τους δυο κεντρικούς αμυντικούς.

ΜΑΤΕΟΥΣ: Η παραφωνία της Καλαμάτας, δεν ήταν καλός, δεν έπιασε τη γνωστή του απόδοση με κίνηση και κάθετες πάσες, πελαγοδρομούσε στο κέντρο, δικαιολογημένα αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο.

ΕΛΙΒΕΛΤΟΝ: Μια ατομική προσπάθεια όλη κι όλη στο α’  ημίχρονο, σε φάση όμως που ανατράπηκε από τον Αργυρίου οριακά στη γραμμή της μεγάλης περιοχής με τον διαιτητή να αρνείται το πέναλτι. Στην επανάληψη ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του, από την ένταση που έβγαλε και τα τρεξίματα, αντικαταστάθηκε στο 71΄.

ΠΑΣΑΣ: Για μια ακόμη φορά, καλός, ποιοτικός και πολύτιμος. Στο τελευταίο 10λεπτο έπαιξε φορ. Στο 22’ βρέθηκε στο έδαφος σε φάση διαρκείας στα καρέ του Ολυμπιακού Β’ από διεκδίκησε με τον Κουτσίδη, διαμαρτυρήθηκε για πέναλτι.

ΜΠΑΡΑΛΕΣ: Από τη στιγμή που σκόραρε, κάτι που είχε να κάνει από το 0-3 στο Αιγάλεω και την 3η αγωνιστική (!!!) είναι στα πρόσωπα του αγώνα. Έτρεξε, έδωσε μάχες σε επίθεση και άμυνα. Η αλήθεια είναι ότι επειδή αυτό που ζητάει η ομάδα είναι το γκολ περισσότερο από την αυτοθυσία στις μονομαχίες, όταν στο β΄ μέρος άρχισε να δείχνει… βαρύς με την κερκίδα να ζητάει ουσία από τον Αργεντινό, σαν να ήθελε να δώσει απάντηση, κέρδισε το πέναλτι σε κόντρα με τον Μαυρουδή και με αργά βηματάκια, το εκτέλεσε ο ίδιος εύστοχα για το 1-0.

ΚΑΤΑΛΝΤΙ: Μπήκε στο ημίχρονο, στη θέση του Ματέους. Έβγαλε ενέργεια. Έπαιξε ψηλά στα χαφ, βοήθησε να ανέβει η ομάδα, στην τελική όμως είναι λίγο επιπόλαιος αφού σε δυο περιπτώσεις από καλή θέση αστόχησε. Θετική η παρουσία του.

ΤΑΤΟΣ: Μπήκε στα τελευταία 30’ για να κρατήσει μπάλα, να κερδίσει έξυπνα φάουλ να διαχειριστεί το ρυθμό και το έκανε. Σουτ στο 82’ που επιχείρησε από την περιοχή φαίνεται να βρίσκει σε χέρι αμυντικού πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα.

ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μπήκε στο τελευταίο 20λεπτο, έβγαλε πολύ δύναμη και ενέργεια, αγωνιζόμενος αριστερά και πίσω από την κορυφή της επίθεσης. Γύριζε μάρκαρε με επιτυχία. Είχε δοκάρι στο 82’ όταν κινήθηκε έξυπνα στην πλάτη της άμυνας σαν κλασσικό σέντερ-φορ, που είναι άλλωστε και η θέση του και θα θέλαμε να τον δούμε αγωνιζόμενο σε αυτή κάποια στιγμή, για τη συνολική του εικόνα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Τον έριξε στον αγώνα ο Τερζής στο 84΄, υπολείπονταν 6 λεπτά και 5΄με τις καθυστερήσεις, για να «κλειδώσει» τη μεσαία γραμμή του και να έχει επιπλέον λύση στο αναμενόμενο ανέβασμα του Ολυμπιακού στα τελευταία λεπτά. Έπαιξε κυρίως από τα αριστερά.