Τι είδαμε στην Παραλία: Ελέω διαιτητή η  Καλλιθέα, ευχάριστη έκπληξη με Δρούγα…

Παρηγοριά στον άρρωστο να βγει η ψυχή του… Η έλλειψη στόχου επηρεάζει και τη διάθεση. Στο υπόλοιπο της διαδικασίας η χρησιμοποίηση από τον Αναστόπουλο παικτών όπως ο Δρούγας, φαντάζει ως το μοναδικό ενδιαφέρον.

Η Καλαμάτα φυσικά θα κυνηγήσει να είναι ανταγωνιστική και στα τέσσερα παιχνίδια που της απομένουν και σίγουρα στον ανασταλτικό τομέα η εικόνα της έχει βελτιωθεί. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό…   Όπως στη Νίκαια, έτσι και με την Καλλιθέα είχε πλάνο, πάθος, σοβαρότητα, συνοχή, πειθαρχία στον αμυντικό της προσανατολισμό, μεσοεπιθετικά όμως ήταν αναιμική, εκδηλώνοντας σποραδικά επιθέσεις, στηριζόμενες κυρίως σε ατομικές εξάρσεις και επιλογές.

Μετά το γκολ – πέναλτι της Καλλιθέας η σταδιακή είσοδο στον αγώνα των Κατάλντι, Λόπεζ, Γρίβα στο 67΄, Δρούγα στο 75΄, Κωτσιόπουλου στο 80΄ ανέβασαν κάπως τις γραμμές της Μαύρης Θύελλας και ισορρόπησαν το παιχνίδι, χωρίς όμως να αποφέρουν φάσεις στα καρέ του Κότσαρη ή να βελτιώσουν αισθητά την αποτελεσματικότητα στην επιθετική παρουσία της ομάδας.

Στο τελευταίο 25λεπτο η Καλλιθέα υποχρεώθηκε να περιοριστεί σε αμυντικά καθήκοντα προκειμένου να διασφαλίσει το υπέρ της σκορ.

Αν ο διαιτητής Γκορτσίλας από την Μακεδονία δεν εφηύρε πέναλτι στο σπρώξιμο του Κυνηγόπουλου στον Κωνσταντινόπουλο ουδείς ήταν σε θέση να προδικάσει την εξέλιξη της αναμέτρησης, διότι η Καλαμάτα έβαλε δύσκολα και «κλείδωσε» την Καλλιθέα.

Η Αθηναϊκή ομάδα, μέχρι το 0-1 που έγινε στο 58΄, είχε κάνα δυο επισκέψεις στα καρέ του Κόβαλ τις οποίες ο Ουκρανός χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία καθάρισε, ενώ και οι δυο καλύτερες ευκαιρίες των φιλοξενούμενων το δοκάρι του Ντιμίτριους στο 37΄και το τετατέτ του Τόρες στο 46΄ προήλθαν από λάθος του Αρίμπας.

Η Καλαμάτα στηριζόμενη όπως προαναφέραμε σε ατομικές ενέργειες θα μπορούσε να είχε ανοίξει πρώτη το σκορ με τον Πασσά, αλλά γενικά η επιθετική της εικόνα δεν ήταν καλή και για 4ο σερί παιχνίδι έμεινε χωρίς γκολ. Η νίκη της Καλλιθέας την καθιστά πλέον πρώτο για άνοδο φαβορί, αφού είναι στο +3 από τα Χανιά, έχει τρία παιχνίδια εντός έδρας να δώσει και ένα εκτός και τα Χανιά τα έχει στο «Ελ Πάσο».

Ο Αναστόπουλος ξεκίνησε με 3 στην άμυνα, Αρίμπας, Στρούγγη, Καρασαλίδη, μπακ-χαφ Βαλεριάνο αριστερά, Κωνσταντινόπουλο δεξιά, Κάνιας αμυντικό χαφ, Κάτσε λίγο πιο μπροστά με Τάτο σε πιο ελεύθερο ρόλο στα χαφ να κινείται και σαν δεξί εξτρέμ στην επίθεση, Ακόστα στα πλάγια, Πασσά στην κορυφή της επίθεσης. Στην επανάληψη η ομάδα ολοκλήρωσε με 4-3-3 (Δρούγας, Αρίμπας, Στρούγγης, Βαλεριάνος στην άμυνα,  Κατάλντι, Τάτος, Λόπεζ στα χαφ, Πασσάς Γρίβας, Κωτσιόπουλος στην επίθεση) στο διάστημα που πίεσε για να φτάσει στην ισοφάριση.

Κι επειδή… πολύ λόγος γίνεται για την εικόνα της ομάδας στην ανάπτυξη και στην επίθεση, η… γραμμή Αναστόπουλου είναι γνωστή, ξεκάθαρη και συγκεκριμένη. «Η ομάδα αρχίζει από την άμυνα… Σιγά-σιγά θα χτίσει και τα υπόλοιπα…». Στον απόηχο της συνέντευξης Τύπου, ο Αλενατόρε ανέφερε πως η Καλαμάτα με το υλικό που διαθέτει αδίκησε τον εαυτό της και θεωρεί ο ίδιος πως αυτή έπρεπε να είναι μπροστά, αλλά προφανώς έγιναν λάθη, προαναγγέλλοντας αρκετές αλλαγές κυρίως στη μεσοεπιθετική γραμμή με την έλευση παικτών που θα ταιριάζουν στη δική του φιλοσοφία και δε θα είναι κορεσμένοι.

ΚΟΒΑΛ: Ήταν θετικός και σταθερός στις επεμβάσεις του. Ακόμα και στο πέναλτι, σωστά έπεσε στη δεξιά του γωνία και για λίγο θα το έπιανε. Στο 40΄ σε σουτ-φάουλ εκτός περιοχής του Ματίγια κοντοστάθηκε, είχε και κόσμο μπροστά του, η μπάλα τελικά πέρασε λίγο άουτ.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Εξ’ ανάγκης αφού Τζανακάκης, Μοζέρ ήταν οφ, έπαιξε δεξί μπακ χαφ. Καλά ξεκίνησε αλλά σταδιακά η Καλλιθέα μετέφερε από την πλευρά του όλη την επιθετική της δημιουργία και η πίεση ήταν μεγάλη. Στη φάση του πέναλτι σπρώχνεται από τον Κυνηγόπουλο και πέφτουν και οι δυο κάτω. Πάει πρώτος στη μπάλα και όχι στον παίκτη της Καλλιθέας.

ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ: Σοβαρός στα αμυντικά του καθήκοντα, επιτηρούσε Βασιλόγιαννη και ενίοτε Μανθάτη, επιθετικά χωρίς ουσιαστικές πρωτοβουλίες. Στο 42′ πάντως επιχείρησε να βάλει το γκολ της χρονιάς, όταν εκτέλεσε φάουλ πίσω από το κέντρο, είδε εκτός θέσης τον Κότσαρη, σούταρε απευθείας πήγε να τον αιφνιδιάσει αλλά η μπάλα έφυγε λίγο άουτ.

ΑΡΙΜΠΑΣ: Παίζει με την εμπειρία. Σε γενικές γραμμές θετικός. Έκανε βέβαια δυο σοβαρά… τσαφ που δεν στοίχισαν τελικά, από τα οποία προήλθαν οι καλύτερες ευκαιρίες της Καλλιθέας το δοκάρι του Ντουμίτριους και το τετατέτ του Τόρες.

ΚΑΡΑΣΑΛΙΔΗΣ: Αποτελεσματικός, σχεδόν αλάνθαστος, πρόσθεσε μια ακόμα καλή εμφάνιση με τα «μελανόλευκα». Έγινε αλλαγή τακτικής στο 80΄.

ΣΤΡΟΥΓΓΗΣ: Σχεδόν τα ίδια και γι’ αυτόν. Μαζί με τον Καρασαλίδη, περιόρισαν τον Λουκίνα που δε φάνηκε καθόλου και τον Τόρες που είχε μόνο μια τελική.

ΚΑΝΙΑΣ: Στα 67΄ που έπαιξε ήταν βαρόμετρο στην ανασταλτική συνοχή της ομάδας, πραγματοποίησε καλή και ουσιαστική εμφάνιση με αθόρυβη δουλειά σαν αμυντικό χαφ, με πειθαρχεία και έλεγχο στο πλάνο Αναστόπουλου.

ΚΑΤΣΕ. Δεν ήταν καλός στο α’ μέρος και αυτό περιόρισε την οργάνωση και εκδήλωση επιθέσεων της ομάδας. Ανασταλτικά έδωσε στηρίγματα. Ανέβηκε στην επανάληψη, αντικαταστάθηκε στο 57΄.

ΤΑΤΟΣ: Μέτρια εμφάνιση, κρατάμε δυο ατομικές ενέργειες μια σε κάθε ημίχρονο, μια διείσδυση στο 36΄και πάσα για γκολ στον Πασσά, ένα σουτ στο 63’ που έδιωξε δύσκολα ο Κότσαρης που αρκούσαν για να αποφέρουν γκολ για την ομάδα. Αυτός είναι ο Τάτος, παίκτης έμπνευσης…

ΑΚΟΣΤΑ: Δεν ήταν κακός, αλλά για ένα ακόμα παιχνίδι έμεινε μακριά από την καλή τελική. Κουβάλησε όταν του δόθηκε η ευκαιρία τη μπάλα, προσπάθησε στο ένας με ένα και στο 60΄ με ωραία ατομική ενέργεια και κίνηση παράλληλα στη μεγάλη περιοχή κέρδισε φάουλ σε πλεονεκτική θέση που πέρασε ανεκμετάλλευτο. Φυσιολογικά αντικαταστάθηκε στο 67΄.

ΠΑΣΣΑΣ: Πάλεψε στην κορυφή της επίθεσης, είχε μια όλη κι όλη αλλά  μεγάλη ευκαιρία στο 36΄ το γυριστό στην κίνηση πλασέ του όμως από κοντά ήταν νωθρό και εύκολα μπλόκαρε ο τερματοφύλακας. Τον κράτησε στον αγώνα μέχρι τη λήξη ο Αναστόπουλος για να τον νοιώθει ψηλά η άμυνα της Καλλιθέας.

ΓΡΙΒΑΣ: Μπήκε στο 67΄. Του δίνει ευκαιρίες ο Αλενατόρε, αλλά ο ίδιος δε δίνει το κάτι παραπάνω, παρά την προσπάθειά του.

ΔΡΟΥΓΑΣ: Ο νεαρός πήρε το βάπτισμα του πυρός στην κατηγορία, αντικαθιστώντας τον Κωνσταντινόπουλο στο 75΄ και έπαιξε δεξί μπακ – χαφ, αναλαμβάνοντας μεταξύ άλλων και τον Ντουμίτριους. Το πρόσημο της προσπάθειάς του είναι συν, πήρε πρωτοβουλίες, κυνηγούσε τις φάσεις στο μέρος του, μπαίνοντας με πάθος στη διεκδίκηση της μπάλας, είχε τις καλές και κακές του στιγμές. Να ληφθεί υπόψη ότι… ρίχτηκε στα βαθιά όταν σχεδόν όλη τη χρονιά δεν υπολογίζονταν από κανένα, όπως και άλλοι «μικροί» στους οποίους αναμένεται να δοθούν ευκαιρίες.

ΚΑΤΑΛΝΤΙ: Μπήκε στο 67’ έπαιξε αμυντικό χαφ, με προσοχή στα ανασταλτικά του καθήκοντα, αλλά δεν έδωσε παραπάνω ενέργεια μπροστά.

ΛΟΠΕΖ: Ο Ισπανός φαίνεται πως θα περάσει και δε θα ακουμπήσει…Έπαιξε για περίπου μισή ώρα με τον Τάτο στα χαφ και στο δημιουργικό κομμάτι. Στο διάστημα αυτό ανέβηκαν οι γραμμές, η Καλλιθέα… μαζεύτηκε, αλλά δε βγήκαν τελικές.

ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ: Μπήκε στο τελευταίο 10λεπτο. Ίσως μπορούσε να μπει πιο νωρίς δίπλα στον Πασά. Έδωσε δύναμη και ενέργεια παίζοντας στα πλάγια και μακριά από τη φυσική του θέση, χωρίς όμως αποτελεσματικότητα.