Τι είδα με την Καλλιθέα στην Παραλία…

Ας αφήσουμε για λίγο το χθεσινό… ΣΟΚ για την  Μαύρη Θύελλα, με την “απιστία” του Ούγκο  Σόουζα και ας αναλύσουμε τον άτυχο για αυτήν αγώνα  Κυπέλλου  με την  Καλλιθέα  στην Παραλία.

Κύπελλο ήταν λοιπόν και πάει… Έτσι, στην άχαρη «ρώσικη ρουλέτα» του ποδοσφαίρου, τα πέναλτι, κρίθηκε η πρόκριση στην επόμενη (μεθεπόμενη ουσιαστικά, αφού όποιος πέρναγε θα έμπαινε κατ’ ευθείαν στην κλήρωση των «16») φάση, στην αναμέτρηση Καλαμάτας – Καλλιθέας, με νικητή θυμίζουμε 5-6 την Αθηναϊκή ομάδα, 1-1 κανονικός αγώνας και παράταση και ηττημένη αλλά όχι χαμένη τη Μαύρη Θύελλα.

Και λέμε όχι χαμένη, διότι ούτε η εσωστρέφεια έχει θέση και μάλιστα από τόσο νωρίς (έλεος…), ούτε η αμφισβήτηση του έργου και των επιλογών του Αμανατίδη, ούτε η αίσθηση μήπως υπερτίμησε η Καλαμάτα το υλικό της κλπ.
Στην κόψη του ξυραφιού πήγε το παιχνίδι με την Καλλιθέα στην Παραλία και κρίθηκε κυριολεκτικά στα σημεία και τις λεπτομέρειες. Δεν έγινε παιχνίδι καλό και πλούσιο σε φάσεις, υπήρξε κινητικότητα, εναλλασσόταν η εδαφική υπεροχή, ευκαιρίες μεγάλες δεν είδαμε. Πιο πολύ ψυχολογική αξία θα είχε για την καλαματιανή ομάδα η πρόκριση, μήνυμα υπεροχής προς τον αντίπαλο.

Καλή ομάδα η Καλλιθέα. Το περιμέναμε ότι δεν είναι Π.Α.Ο. Β΄. Αλλά και η Καλαμάτα είναι καλή… Μέτρησε δυνάμεις. Δεν είναι προφανώς απόλυτα έτοιμη, με τα παιχνίδια θα έρθει η διάρκεια στο παιχνίδι της. Ο αγωνιστικός χώρος δεν ήταν το χαλί του Ο.Α.Κ.Α.  ήταν ξανά  παρακαλώ  πολύ  άσχημος (!), η Καλαμάτα είναι τεχνική ομάδα, πρέπει όμως να παίζει και… ξύλο…

Η Καλλιθέα, “βρώμικη” αντίθετα εκεί που έπρεπε, έδειξε ποιοτικότερη στη δημιουργία και την κυκλοφορία, από την Καλαμάτα έλειπαν όμως οι προσωπικές πρωτοβουλίες που θα  έκαναν στην πρεμιέρα τη διαφορά…

Το παιχνίδι αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα, θετικά και αρνητικά στοιχεία που πρέπει το τεχνικό επιτελείο των «μελανόλευκων» να αξιολογήσει.

Ισοδύναμες οι δύο ομάδες, ισορροπημένη η αναμέτρηση, κρίθηκε στο έσχατο… Η φάση του αγώνα στο 86’ ο Πασάς, όταν έκανε μια φοβερή προσπάθεια, πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του στην άμυνα των φιλοξενούμενων πλάσαρε, πεσμένος ο Πάντος, η μπάλα πήγαινε στα δίχτυα και σαν από μηχανής θεός ο Μαρότα με υπερένταση έδιωξε!!!

Κρίμα για την Μαύρη Θύελλα, διότι ο Πασάς, που έκανε το 1-0 στο 39’ και που είχε πολύ καλή παρουσία κινούμενος διαρκώς στην επίθεση, θα γινόταν το πρόσωπο του αγώνα, αφού θα έδινε τη νίκη-πρόκριση στην ομάδα του.

Κορυφαίος των γηπεδούχων ο Άλβες. Αστείρευτα τρεξίματα, κοψίματα, ιδίως στην επανάληψη… Η κούραση παικτών ήταν ανασταλτικό στοιχείο και για τους δυο αντιπάλους.

Στο α΄μέρος ανασταλτικά η Καλαμάτα υστερούσε, πέρασαν πολλές κάθετες μπαλιές από τα αμυντικά χαφ και δημιουργούσε φάσεις η Καλλιθέα (δεν έκανε βέβαια μεγάλη ευκαιρία πλην μόνο στο 1’ όταν ο Γιαννίκογλου έβαλε στοπ σε τετατετ με τον δραστήριο Κυνηγόπουλο) με Μουτίνιο, Κυνηγόπουλο, Βασιλόγιαννη να τους αισθάνονται τα μετόπισθεν των «μελανόλευκων».

Στην επανάληψη προφανώς ο Αμανατίδης διέκρινε το πρόβλημα, έσφιξε την άμυνα και η Καλλιθέα αρκέστηκε απλά σε εδαφική υπεροχή, αναγκαζόμενη να πηγαίνει στα άκρα για να εκδηλώσει επιθετική ενέργεια. Δεν απειλούνταν η Καλαμάτα, αλλά δεν βρήκε ποτέ ουσιαστικές προϋποθέσεις για το δεύτερο γκολ.

Φτάσαμε μοιραία στο 78’ που στη μοναδική αδράνεια της άμυνας ο Λουκίνας δεν συγχώρεσε, ο Παπατόλιος πήγε άτσαλα στην μπάλα και ο Αρίμπας, που τον επιτηρούσε, δεν μπόρεσε να τον αποτρέψει από το να γυρίσει με πλάτη στην εστία και να σουτάρει, ο Γιαννίκογλου καθυστέρησε να πέσει στη γωνία του και 1-1 από το πουθενά…

Όσες μάχες και να κέρδισε, ο σταθερός σε αυτό που έχει και δίνει στο τερέν Παπατόλιος, το ένα λάθος που έκανε και φέρνει γκολ, αρκεί για να στοιχειώσει τη συνολική του εικόνα. Σκόραρε πάντως στη διαδικασία των πέναλτι και άμβλυνε τις εντυπώσεις.

Από αδράνεια πάντως προήλθε και το 1-0 της Καλαμάτας όταν ο Τάτος βρέθηκε αφύλακτος στα καρέ, ο Βαλεριάνος τον τροφοδότησε, σούταρε ο αρχηγός, ο Πάντος απέκρουσε, η μπάλα πήρε παράξενη τροχιά, χτύπησε στη δοκό και ο Πασάς που καιροφυλακτούσε σκόραρε.

Το 1-1 ήταν το αποτέλεσμα του 90λεπτου. Στην παράταση τίποτα… Απλά υπεροχή η Καλλιθέα στο πρώτο, υπεροχή η Καλαμάτα στο δεύτερο 15λεπτο. Στην ένταση που προκλήθηκε στην παράταση, στο 114’ ο Βαλεριάνος δεν συγχωρείται να χάνει την ψυχραιμία του και να αποβάλλεται, όταν ο Ντιμίτριους έχει καθαρά χτυπήσει τον Ραπόζο και η κόκκινη αναπόφευκτα βγαίνει από το τσεπάκι του διαιτητή γι’ αυτόν.

Προκλητικοί οι της Καλλιθέας, στην ψυχολογική σκακιέρα πήραν απλά πόντους, ήταν ένα καλό τεστ, απέναντι σε πολύ καλό αντίπαλο για την Καλαμάτα να δουλέψει εκεί που απαιτείται. Γιατί δεν είναι μόνο να ξεκλειδώνεις άμυνες, είναι και να ξέρεις πως θα σταθείς απέναντι σε παίκτες ποιοτικότατους και επιπέδου – ορισμένοι – ανώτερης κατηγορίας, όπως έχει φυσικά και η Καλαμάτα τέτοιους…

Πολύς θόρυβος για τον Μπαράλες. Μια θλάση τον κράτησε στην κερκίδα για να είναι έτοιμος στο παιχνίδι κόντρα στον Γιούχτα τη Δευτέρα για την 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Πάντως η απουσία του δεν έκρινε την εξέλιξη… Μοιραία αποχώρησαν κατά τη διάρκεια του αγώνα παίκτες σπεσιαλίστες στα πέναλτι (Αρναρέλης, Πασάς), γιατί είχε δρόμο το ματς όταν αντικαταστάθηκαν, οι εσωτερικές αλλαγές (ο Ακόστα με τον Αρναρέλη έπαιξαν και στις δυο πλευρές στα άκρα, Μοζέρ και Ραπόζο μοιράστηκαν στην παράταση τη δεξιά πλευρά, Κατάλντι έπαιξε αντι-Τάτος απ’ όταν μπήκε), δείχνουν ότι η ομάδα έχει περιθώρια – προφανώς και χρονικά – να φτάσει στο 100%.  Αυτά…