Η στήλη “Τί είδα με τον Ιωνικό”, στον απόηχο του 0-0 δεν αντέχει να κάνει κριτική. Η χρονιά άλλωστε έχει εδώ και καιρό τελειώσει. Αυτή τη φορά λοιπόν θα σας διηγηθώ ένα παραμύθι…
Μια φορά κι ένα καιρό… η Μαύρη Θύελλα ξεκίνησε για 3η φορά να ανέβει στην SL1. Την πρώτη, ο Λεβαδειακός του Κομπότη σταμάτησε την ομάδα-τρένο του Αναστόπουλου στα χαρτιά και πήρε αυτός την άνοδο. Τη δεύτερη και η διαιτησία έβαλε το… χεράκι της υπέρ της Κηφισιάς – πολύ καλή ομάδα πάντως – με την Καλαμάτα αυτή τη φορά να μην παρουσιάζει ποτέ ομάδα τρένο… Ο χρόνος ωρίμαζε και τα παθήματα επιβαλλόταν να γίνουν μαθήματα. Στο ξεκίνημα της 3ης προσπάθειας, η Καλαμάτα ανακοίνωσε πριν κλείσει προπονητή – επίσημα τουλάχιστον – τον Μπαράλες για βασικό επιθετικό, ευελπιστώντας να της δώσει το εύκολο γκολ, κάτι που δεν έγινε ποτέ… Μια εβδομάδα μετά ανακοινώνει για τιμονιέρη τον Περικλή Αμανατίδη, επισημαίνοντας στην σχετική ανακοίνωση πως ωρίμασαν οι συνθήκες για την άνοδο. Τον Μακεδόνα τεχνικό ο μεγαλομέτοχος τον είχε από καιρό κατά νου, έχοντας καταλήξει και στον Ευριπίδη Τσιμπανάκο, προκειμένου να αναλάβει τεχνικός διευθυντής, προασπίζοντας παράλληλα τα συμφέροντα της ομάδας στα κέντρα των αποφάσεων…
Τα αποτελέσματα πάντως της προάσπισης, όσο ο Τσιμπανάκος ήταν στις επάλξεις, τα είδαμε και οφείλουμε να τα αναγνωρίσουμε. Την ομάδα οι διαιτητές τη σεβάστηκαν. Η ομάδα ήταν που δεν φρόντισε ποτέ να κάνει τη διαφορά. ‘Ετσι ο σεβασμός πήγε στράφι…
Ο Αμανατίδης δούλεψε στην προετοιμασία και στο ξεκίνημα της χρονιάς… Πολύ επιστήμη και έπαρση όμως. Δεν ήταν κακός. Η ομάδα τράβηξε στην αρχή. Έβανε και γκολ… Το κλίμα άρχισε να στραβώνει μετά τον αποκλεισμό από την Καλλιθέα στο Κύπελλο και την εντός έδρας ήττα από τα Χανιά, αποτελέσματα που έδειξαν να υστερεί έναντι των έτερων διεκδικητών της ανόδου. Ήρθε και η ήττα στη Νίκαια, με τον τρόπο που ήρθε – τι να σου κάνει και ο σεβασμός από το διαιτητή; – η διοίκηση δεν επέδειξε αντανακλαστικά ψυχραιμίας και υπομονής στο έργο και έδιωξε αμέσως τον Αμανατίδη. Βιάστηκε ο μεγαλομέτοχος να ανακατέψει την τράπουλα, δεν συγκρατήθηκε από κανέναν υποχρεώνοντας έτσι την ομάδα που ήταν μόλις τρεις βαθμούς πίσω από την κορυφή (Χανιά) να αρχίσει πάλι από την αρχή.
Ήρθε ο Χάβος. Δεν ήταν κακός προπονητής. Παραείχε κάτσει όμως μακριά από τους πάγκους. Την κατηγορία δεν την ήξερε. Πολύ δουλειά στην προπόνηση, μα πολύ… Στο κόκκινο οι ρυθμοί, δεν ταίριαζε αυτό στο υλικό της ομάδας. Άλλη έπρεπε να ήταν η διαχείριση των παικτών. Κι όταν κρίθηκε αναγκαίο – μετά το 0-0 με τον Π.Α.Ο Β’ εντός – να αλλάξει η μισή ομάδα, τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, την κρίσιμη ώρα, η απουσία για πολύ καιρό από τους πάγκους στοίχησε την αδυναμία του προπονητή να προτείνει λύσεις. Λύσεις τσεκαρισμένες που να κολλάνε στη φιλοσοφία του. Αποδέχτηκε έτσι ότι του προτάθηκε. Μέγα λάθος. Οι ομάδες δεν ξαναχτίζονται εν μέσω πρωταθλήματος. Δεν λέμε πως ήταν κακοί οι παίκτες που ήρθαν, αλλά το ρίσκο δεν πέτυχε. Παράλληλα, με Καλλιθέα, Γιούχτα, Χανιά πετάχτηκαν βαθμοί αφού τακτικά η Καλαμάτα δεν «κλείδωσε» το αβαντάζ που κέρδισε στην εξέλιξη εκείνων των αγώνων.
Και η προπόνηση, προπόνηση πάντα στο κόκκινο με τις αντοχές να είναι και αυτές στο κόκκινο…
Στο πιο κομβικό ματς ίσως του πρωταθλήματος με την Ηλιούπολη εκτός έδρας, την εβδομάδα που προηγήθηκε, οι παίκτες έσκασαν λες και ήταν περίοδος προετοιμασίας καλοκαιριού. Ο Χάβος τελικώς, είχε μείνει στη λειτουργία ομάδων SL1, δεν προσαρμόστηκε ποτέ, ήταν και το δεξί του χέρι… απομαχικό ταμείο, με παρελθόν μόνο…
Μοιραία μετά την ήττα 1-0 και κυρίως την εικόνα της ομάδας στην Ηλιούπολη και το -11 από την κορυφή ο προπονητής άλλαξε, με τον Τερζή να αναλαμβάνει να σώσει την παρτίδα. Πολύ αγροτικό στον Άρη ο 3ος κόουτς, τουλάχιστον διαχειρίστηκε τους παίκτες με περισσότερη λογική προσαρμόζοντας τα πλάνα στα δεδομένα κάθε αγώνα, αλλά δεν πέτυχε κι αυτός ποτέ να παρουσιάσει ομάδα που να πείθει για πρωταθλητισμό. Η Καλαμάτα μετά την 3η αγωνιστική δεν κατάφερε να ντουμπλάρει νίκη!!! Στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος το γκολ έμπαινε με αίτηση!!! Απίστευτο…
Κάπου λίγο πριν το φινάλε, κατέβηκε από το τρένο, υποβάλλοντας παραίτηση ο τεχνικός διευθυντής, με αιχμές για παρεμβάσεις στο έργο του. Έντιμο και καθαρό ήταν που ζήτησε να έχει την αποκλειστική ευθύνη. Στο κάτω-κάτω αυτό επιβάλει η λειτουργία μιας Π.Α.Ε. Σίγουρα στο σχεδιασμό και στην πορεία της ομάδας έχει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Κανείς δε μπορεί να πει ωστόσο για τον Τσιμπανάκο, αλλά και όλους όσοι πέρασαν ότι δεν προσπάθησαν για το καλύτερο δυνατό. Το αποτέλεσμα μετράει… Μόλις πάντως ο Ευρυπίδης έφυγε τα «χειρουργεία» σε βάρος της ομάδας έδρασαν…
Στο φινάλε του πρωταθλήματος, η νίκη επί της Καλλιθέας και η είσοδος στα μπαράζ με -6 ζέστανε τον κόσμο. Για να φτάσουμε στο 0-5 με τα Χανιά. Τι έγινε εκεί ρε παιδιά; Ο ενθουσιασμός από το ελπιδοφόρο τελείωμα την κανονική περίοδο παρέσυρε τους πάντες στην ομάδα. Υπέρμετρη αισιοδοξία κυριάρχησε, με την Καλαμάτα να εμφανίζεται όμως απροετοίμαστη αγωνιστικά, ψυχολογικά, νοητικά στο σημαντικότερο παιχνίδι της χρονιάς και να χάνει τα πάντα… Η ευθύνη εδώ της τεχνικής ηγεσίας τεράστια…
Μοιραία ο μεγαλομέτοχος από το Σικάγο κάλεσε τον… έναν… Αυτόν που σύγκρινε με κάθε προπονητή που πέρασε. Αυτόν και δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει και να θεωρεί τον πιο σίγουρο… Ο Αναστόπουλος ήρθε Δευτέρα, η ομάδα δεν συνήλθε ποτέ από την 5άρα, την Τετάρτη υποδεχόταν την Ηλιούπολη, δεν πρόκανε ο Αλενατόρε να αλλάξει το κλίμα… Έπεσε κι αυτό το παιχνίδι μεσοβδόμαδα. Μέσα σε όλα και οι κακές συγκυρίες. Αν κέρδιζε την Ηλιούπολη η Καλαμάτα ίσως, λέμε ίσως… Προσπάθησε να συμμαζέψει ότι έκρινε αλλά τελικά η πορεία στα μπαράζ είναι απλά μια απογοήτευση.
Όλοι όσοι πέρασαν από τον πάγκο έκαναν λόγο για το καλύτερο υλικό της κατηγορίας, που δεν συνέθεσε ποτέ την καλύτερη ομάδα της κατηγορίας.
Ότι είναι να γίνει λοιπόν θα γίνει του χρόνου. Όσο για τη «φοβική», όπως την χαρακτηρίζουν τακτική του Αναστόπουλου στα παιχνίδια; Σκοπιμότητα, αναμονή και διαχείριση τη λένε οι υποστηρικτές του… Κι αν πούμε πως συμφωνούμε κι εμείς με τα περί συντηρητικού παιχνιδιού, ψάχνουμε αλήθεια να θυμηθούμε σε ποιό παιχνίδι φέτος η ομάδα ολοκλήρωσε, έχοντας κυριολεκτικά το πολύ τρεις σοβαρές ευκαιρίες για γκολ; Και ήταν μεγάλη η ευκαιρία φέτος για την… απόδραση. Το επίπεδο του πρωταθλήματος στην κορυφή, ήταν πολύ χαμηλό. Οι ομάδες που διεκδίκησαν τον τίτλο μόνο φόβητρα δεν ήταν. Η Καλλιθέα τσουκουτσούκου, με γεροντάρες παίκτες και αυτή. Είχε βέβαια κορμό και συνοχή, αλλά με… μισό μηδέν κέρδιζε την κανονική περίοδο, σφιχτή ήταν πίσω δε δεχόταν με τίποτα τέρμα. Την κρίσιμη ώρα πήρε και τα σφυρίγματά της. Τα Χανιά του ύψους ή του βάθους. Ο Ιωνικός νόμιζε πως αν βαράει όποιον τον κοντράρει στη Νίκαια, δικαιούται να ανέβει. Η Ηλιούπολη; Απλά έκανε την δουλειά της…
Ήταν τεράστια ευκαιρία φέτος…
Το παραμύθι θα συνεχιστεί του χρόνιου. Μέχρι να έχει αίσιο τέλος…
Και επειδή τα παραμύθια είναι για τα παιδιά, δυο κουβέντες για τους μεγάλους.
Λάθη την επόμενη χρονιά από τον μεγαλομέτοχο δεν επιτρέπονται. Τα παθήματα να γίνουν μαθήματα. Οι ποδοσφαιρικές αλήθειες επιβεβαιώθηκαν. Οι ομάδες χτίζονται το καλοκαίρι και απλά βελτιώνονται τον χειμώνα. Αν κάθε 6 μήνες αλλάζεις ρόστερ, προκοπή δε γίνεται. Εμπιστοσύνη στο έργο του προπονητή και υπομονή. Χρειάζεται επίσης η ομάδα να είναι προστατευμένη σε όλα τα επίπεδα. Απαιτείται ο πρόεδρος με τους συνεργάτες του να βρει τον τρόπο να πείσει τον κόσμο να έρθει στο γήπεδο. Εμπιστοσύνη σε παίκτες μαχητές, φυσικά και έμπειρους, αλλά όχι κάτι… κουρασμένα παλικάρια…
Πάνος
17/05/2024 at 13:33
Τώρα αλήθεια πιστευεις ότι με το Αναστόπουλο θα πας για άνοδο;
Αν γίνει και ένας όμιλος,το να σωθείς θα είναι άθλος
Ψυχή μαύρη,ζωή θυελλα
17/05/2024 at 18:24
Τι άλλαξε η τι θα αλλάξει όταν οι ίδιοι αυλοκόλακες που γυροφερνουν χρόνια τώρα την ομάδα παραμένουν.Εχουμε απτό δείγμα 5 ετών πλέον.Η νοοτροπία μας παραμένει ίδια αλλά η κατηγορία του χρόνου δυσκολεύει αφάνταστα.Οποτε μην εθελοτηφλουμε.Η ομάδα πρώτα πρέπει να κερδίσει τον λαό της που τον έχει χάσει κι ύστερα να κοιτάξει για ψηλά.Δεν ειμαι αισιόδοξος.
Assos Kalamata
17/05/2024 at 22:45
Πως οι ιδιοι ανθρωποι θα το κανουν διαφορετικα?
Ηταν ευκαιρια 2 χρονια , στο υποβαθμισμενο πρωταθλημα 2 ομιλων χωρις ομαδες φοβητρα – ειδικα στο Νοτο, να ανεβει η ομαδα.
Χωρις υποδομες , κοσμο και ισχυρη διοικηση συγκεντρωμενη στην ομάδα (και οχι σε αλλες ομάδες φίλων…) θα ειχαμε την πορεια Λεβαδειακού και Κηφισιας…
Λειπει η γνωση, το οραμα και η μεθοδος.
Δεν εμπνεει εμπιστοσυνη
Γι αυτο και παιζει μόνη της η Μαυρη Θυελλα…
Βασίλης Φιλιππόπουλος
17/05/2024 at 23:02
κ. Τσετσεκο μπορεί να κατέχεις το άθλημα, έχεις και το μπλα μπλα αλλά λόγω ότι σε παρακολουθώ, προσωπικά δεν με πείθει το παραμυθάκι που μας είπες. Ούτε την επόμενη χρονιά θα ανέβει κατηγορία η Μαύρη Θύελλα. Για την SL2 μια χαρά είναι. Υγεία να έχουμε και εδώ θα είμαστε να τα λέμε!
Γιώργος-Θύρα 3
18/05/2024 at 08:59
Αγαπητέ Γιάννη καλό το…παραμύθι σου,αλλά ξέρεις πολύ καλά ότι υπάρχουν κι άλλα…παραμύθια αντίστοιχα με την συγκεκριμένη θεματολογία!
Επειδή δεν είναι καιρός για…παραμύθια,παρά μόνο για αλήθειες άσχετα αν μας συμφέρουν η όχι άσχετα άν πονάνε κάποιους, θα πρέπει ν αναδεικνύουν την πραγματικότητα!
Κάνεις το ίδιο λάθος – και στο λέω με σεβασμό και εκτίμηση προς το πρόσωπό σου -που κάνουν όλοι!
Σταματήστε επιτέλους να βρίσκετε διάφορες δικαιολογίες 3 χρόνια τώρα,καλύπτοντας άθελά σας θέλω να πιστεύω, διάφορες αδυναμίες και παθογένειες της ομάδας!
Γράφεις στο κείμενό σου……Την πρώτη, ο Λεβαδειακός του Κομπότη σταμάτησε την ομάδα-τρένο του Αναστόπουλου στα χαρτιά και πήρε αυτός την άνοδο.
Το ερώτημα είναι το εξής: Ο Λεβαδειακός του Κομπότη σταμάτησε την ομάδα με τους -6 βαθμούς που έχασε λόγω των μη θεωρημένων δελτίων υγείας?
Ο Λεβαδειακός του Κομπότη σταμάτησε την ομάδα…τρένο που την χρονιά εκείνη στο ξεκίνημά της η ομάδα έκανε ήττα με την ΑΕΚ Β εκτός και καπάκι ήττα με τον Παναθηναικό Β μέσα στην Καλαμάτα?
Ο Λεβαδειακός του Κομπότη σταμάτησε την ομάδα…τρένο που καπάκι μετά το…κάζο της Λιβαδειάς έφερε Χ με Αστέρα Βλαχιώτη και Ιεράπετρα?
Ο Λεβαδειακός του Κομπότη σταμάτησε την ομάδα…τρένο που έφερε την ήττα από την Κηφισιά εντός έδρας στο ματς που παραιτήθηκε αν θυμάσαι ο….Μεντιλίμπαρ Β?
Ο Λεβαδειακός του Κομπότη σταμάτησε την ομάδα…τρένο που έφερε Χ εντός έδρας με Χανιά και ΑΕΚ Β?
Να θυμίσω ότι την χρονιά αυτή ο Λεβαδειακός του Κομπότη που σταμάτησε την ομάδα…τρένο όπως υποστηρίζεις,πήρε την κατηγορία με 72 βαθμούς και η Μαύρη Θύελλα κατετάγη 3η με 61 βαθμούς,δηλαδή 11 βαθμούς διαφορά.
Με τα μαθηματικά που γνωρίζεις για μέτρησε τους χαμένους βαθμούς και ενημέρωσε μας ποιος θα ήταν αν το ήθελε πραγματικά στην θέση του Λεβαδειακού?
Ο κόσμος έλεγε αν θυμάσαι τότε το -3 βαθμολογικά είναι η ουσιαστική μας διαφορά,πάμε να το καλύψουμε και θα τους καθαρίσουμε στην Καλαμάτα κάτι που έγινε τελικά αλλά…..
Δεν υπάρχουν δυστυχώς δικαιολογίες και το …τρένο μέχρι και τον αγώνα με την Κηφισιά…αγκομαχούσε ακόμα και στις…ευθείες,στην συνέχεια με τον Μπελά έγινε κανονικό τρένο η ομάδα το ξεχάσαμε?
Ίσως να το…ξεχάσαμε γιατί έτσι…βολεύει κάποιους!!!
Για την σεζόν 2022-2023 γράφεις:
Τη δεύτερη και η διαιτησία έβαλε το… χεράκι της υπέρ της Κηφισιάς – πολύ καλή ομάδα πάντως – με την Καλαμάτα αυτή τη φορά να μην παρουσιάζει ποτέ ομάδα τρένο…
Το ερώτημα είναι το εξής:Από τον Σεπτέμβρη του 2022 έως και τον Ιανουάριο του 2023 η ομάδα ποιόν είχε προπονητή?
Αυτός δεν ευθύνεται για την εικόνα της ομάδας που δεν παρουσιάστηκε ποτέ στην κατηγορία ως…τρένο?
Με πόσους βαθμούς διαφορά από την πρώτη θέση άφησε ο…μηχανοδηγός -χωρίς τρένο αυτή την φορά – την ομάδα πριν την φυγή του με 11?
Αλλά ξεχάσαμε έφταιγε η Κηφισιά,η διαιτησία,ο Γεννάτος με τον χλοοτάπητα,και ο…κακός μας ο …καιρός τότε…!
Για την φετινή χρονιά τι να πει και τι να γράψει κανείς…..πλέον!!
Τα γράφεις…μόνος σου,αν και η …καλή ημέρα από το πρωί ..φαίνεται!
Δηλαδή με Πασά και Ρόβα η ομάδα δεν είχε πρόσβαση στο ..εύκολο γκόλ και έπρεπε να έλθει ο Μπαράλες για να δώσει λύσεις….εεεεεεεεεε?
Γελάνε και τα…λαλάγγια στους φούρνους!
Για τις υπόλοιπες επιλογές παικτών ποιος είχε την ευθύνη?
Ο Αμανατίδης,ο Τσιμπανάκος,η διοίκηση ποιος τελικά δεν μας λέει κανείς!
Ο κόσμος που φώναζε εδώ μέσα από την αρχή ότι με τα….κουρασμένα…ποδοσφαιρικά…παλικάρια δεν πάμε πουθενά,αντιμετωπίζοντας την ειρωνεία και τον χλευασμό πολλές φορές ανθρώπων του site είχε δίκιο η άδικο στην τελική?
Μάλλον μ αυτά που γράφεις είχε δίκιο ο λαός της Μαύρης Θύελλας!
Όλοι μιλούσαν για την ομάδα που θα παρουσιαστεί στα play off και συνιστούσαν στον κόσμο να κάνει…υπομονή!
Και μετά αρχίζει το….κλάμα!
Πεντάρα από τα Χανιά και έρχεται ο Μεντιλίμπαρ Β΄.
Και γράφεις στο….παραμύθι σου…….ήρθε Δευτέρα, η ομάδα δεν συνήλθε ποτέ από την 5άρα, την Τετάρτη υποδεχόταν την Ηλιούπολη, δεν πρόκανε να αλλάξει το κλίμα… Έπεσε κι αυτό το παιχνίδι μεσοβδόμαδα.
Μέσα σε όλα και οι κακές συγκυρίες.
Αν κέρδιζε την Ηλιούπολη η Καλαμάτα ίσως, λέμε ίσως…
Προσπάθησε να συμμαζέψει ότι έκρινε αλλά τελικά η πορεία στα μπαράζ είναι απλά μια απογοήτευση.
Για να ….συμμαζέψεις όπως λες φίλε Γιάννη θα πρέπει να έχεις…γνώση της ομάδας – έβλεπε λέει ο Μεντιλίμπαρ Β΄κάθε ματς της Μαύρης Θύελλας οπότε είχε γνώση του που…πονούσε η ομάδα-
και ικανότητες σαν προπονητής!
Θα σου φέρω ένα παράδειγμα για να καταλάβουν όλοι.
Γιάννης Τάτσης σε Παναχαική,καταφέρνει να μπει η ομάδα στα play out.
Βαθμολογικά τελευταία με 11 βαθμούς ,και στις δύο πρώτες αγωνιστικές χάνει εντός έδρας στην Πάτρα από τον Γιούχτα,και εκτός έδρας από Ολυμπιακό Β΄με 5-0.
Καταλαβαίνουμε όλοι για τι ψυχολογία μιλάμε,κοινώς στα…τάρταρα ομάδα πλέον…πεσμένη!!!
Βρίσκει όπως δήλωσε τι έφταιγε,κάνει στην συνέχεια 6 νίκες και παίρνει και μια ισοπαλία δυο αγωνιστικές πριν την κανονική λήξη των play out έχει σώσει και μαθηματικά την ομάδα,την έχει πρώτη στην ειδική βαθμολογία και στο τελευταίο ματς με το Αιγάλεω σκέφτεται να κατεβάσει και 3-5 πιτσιρικάδες στην αποστολή για να παίξουν!
Αυτός Γιάννη μου πως τα κατάφερε με υποδεέστερο ρόστερ από της Μαύρης Θύελλας?
Οπότε αυτός ο προπονητής έχει γνώσεις και πολλές ικανότητες σε σχέση με κάποιους πιο…ακριβοπληρωμένους!
Και αυτός ο προπονητής δεν …έπαιξε ποτέ για να έλθει στην Μαύρη Θύελλα αλλά προτιμούσαμε Τερζή,Χάβο,Αμανατίδη,Γκεοργκιόφσκι και λοιπούς από το…πάνω ράφι πάντα και να τ αποτελέσματα!
Κλείνοντας μου άρεσε πολύ το τελευταίο που έγραψες να ξέρεις….Εμπιστοσύνη σε παίκτες μαχητές, φυσικά και έμπειρους, αλλά όχι κάτι… κουρασμένα παλικάρια…
Και θυμήθηκα το…περιβόητο τηλέφωνο του Καρυπίδη στον Φακούντο Μπερτόγλιο ετών 33 προς 34 παρακαλώ για να έλθει την νέα σεζόν,δεν το έγραψε-σχολίασε κανείς αυτό όμως!
Άλλο…κουρασμένο παλικάρι κι αυτός…..!!
Περαστικά μας θα ζήσουμε κι άλλα….παραμύθια μην αγχώνεστε!